Καλοκαιρινά μπιφτέκια: Όταν πιάνουν οι ζέστες ,το μυαλό μου αυτομάτως ψάχνει να βρει λύσεις για πιο ελαφρύ φαγητό. Το νόστιμο εννοείται πάντα. Είπα λοιπόν να βάλω τα “καλοκαιρινά” στα μπιφτέκια μου. Δηλαδή να μειώσω τις θερμίδες, να αυξήσω τις φυτικές ίνες, να είναι ελαφριά και να μπορούν να τρώγονται πολύ ευχάριστα κι από παιδιά που δεν αγαπούν πάντα τα λαχανικά. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά υπέροχο.
Μια διαφορετική εκδοχή του παραδοσιακού μπακαλιάρου με το κουρκούτι, Είναι αυτή της κροκέτας με το ούζο. Πάντρεμα ιδανικό, εύκολο στην παρασκευή και ακόμη πιο εύκολο στο τηγάνι.
Η γλυκιά πέστροφα. Αγαπημένο μου ψάρι. Τρυφερή σάρκα και γλυκιά, γι’αυτό και την αποκαλώ έτσι. Ζει σε γλυκά νερά σε ποτάμια κι όταν έχεις την τύχη να την έχεις και στο πιάτο σου σε ανταμείβει.
Τσιπούρα με ζελέ τσίλι! Σημαντικό πράγμα να σε εμπνέουν οι φίλοι σου. Εγώ το παθαίνω πολύ συχνά. Είχα μια φρέσκια τσιπούρα και ζήτησα μια συνταγή από τον Δημήτρη που ταξιδεύει συνέχεια και μαγειρεύει υπέροχα. Μετά λύπης μου ανακάλυψα ότι είχα ελάχιστα υλικά για να φτιάξω το ίδιο πιάτο. Ανοίγω το ψυγείο και βλέπω μέσα σ’ ένα βαζάκι τη Γιάννα… Εεεεε… Δηλαδή ζελέ από τσίλι με πιπεριές Φλωρίνης.
Είναι κι αυτές οι μέρες που δεν έχεις μαγειρέψει, που θες κάτι γρήγορο σχεδόν ουρανοκατεύατο. Κι επειδή αρνείσαι κι εσύ σαν κι εμένα να παραγγείλεις απ έξω θα φτιάξεις κάτι εύκολο μόνος σου, φτάνει μόνο να έχεις φροντίσει να προμηθευτείς ψαρονέφρι.
Αν νιώθεις τα πάντα να σε πιέζουν και έχεις την πολυτέλεια να εξοικονομήσεις 24 ώρες μόνο για σένα και τη συντροφιά σου, θα σου πρότεινα έναν προορισμό ο οποίος έχει χαρακτηριστεί με άπειρα κλισέ, τα οποία θα αποφύγω. Λίμνη Δόξα! Ούτε μακριά ούτε όμως μια ώρα δρόμος. Τόσος όσος, ώστε να κάνεις μια πορεία που να σου αδειάσει το μυαλό από τα “ασήμαντα σημαντικά”. Χαλαρά και με μικρές στάσεις για ανάσες και φωτογραφίες ανάμεσα σε αμπελώνες και ελατοπλαγιές, θα κάνεις περίπου δυόμιση ώρες για τον τελικό προορισμό.
Ο μήνας που ανάβουν τα περισσότερα φώτα σε όλο τον πλανήτη, ο Δεκέμβρης και μόλις χτες σκεφτόμουν τα νυχτερινά σουλάτσα μου σε μια τεχνολογική γειτονιά, δίπλα σ’έναν τεράστιο, μα τεράστιο φωτεινό γίγαντα.
Η αλήθεια είναι πως στις γαρίδες με λιγκουίνι δεν τσιγκουνεύτηκα καθόλου τα λιπαρά. Τα καλά λιπαρά μην αγχώνεσαι. Και δεν ήταν βαρύ, ήταν βελούδινο. Κάθε μπουκιά έλιωνε στο στόμα. Φίνα, αρωματική και μελωμένη. Και το σημαντικότερο γρήγορη και καθόλου κουραστική. Η συνταγή εδώ!
Οσομπούκο με πετιμέζι. Δύο από τα αγαπημένα μου συστατικά σε ένα πιάτο. Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια κρέατος είναι το οσομπούκο. Κότσι. Το κρέας; ποντίκι. Γιατί το προτιμώ; Όσο αστείο και να σου φανεί, εκτός του ότι μου αρέσει πολύ γευστικά, μπορείς να έχεις ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αισθητικό αποτέλεσμα στο πιάτο. Ναι! Για μένα παίζει σημαντικό ρόλο η αισθητική. Να μου αρέσει αυτό που τρώω και στο μάτι. Αυτός βέβαια δεν είναι ο απόλυτα παραδοσιακός τρόπος μαγειρέματος αλλά μοιάζει. Οι δικές μου νότες πάντα υπάρχουν σε κάθε μου φαγητό.
Έτσι. Για να δηλώνουν την παρουσία μου. Για να νιώθω κάθε φορά το παιχνίδισμα μαζί του!!!
Κάθε που έμπαινε ο χειμώνας η γιαγιά μου πάντα λαχταρούσε μια καπούσκα. Τι είναι αυτό θα μου πεις. Ένα ωραιότατο φαγητό που φτιάχνεται με λάχανο, ντομάτα και κρέας. Καπούσκα το λένε οι γείτονες οι Τούρκοι. Καπούστα όμως, λέει η φίλη μου η Κατερίνα είναι το λάχανο. Ετσι το λένε στην Ουκρανία στη Ρωσία στην Πολωνία.
Εκεί το μπερδεύουν απλά και ταπεινά με ρυζάκι ή λαχανικά στην πιο απλή εκδοχή και με κρέας στην καλύτερη. Δεν γνωρίζω το λόγο που είναι ελαφρώς παραφρασμένο το λάχανο αλλά είπαμε κι άλλη φορά, οι λέξεις όταν ταξιδεύουν όλο και κάτι τους παίρνει ο άνεμος. Εμείς θα μείνουμε όμως στην υπέροχη χειμερινή και καυτερή καπούσκα.
Αν από σήμερα θες να έχεις στο λεξιλόγιο σου τουλάχιστον δέκα ρώσικες λέξεις, αν θες να κάνεις ένα ταξίδι γεύσεων και να απολαύσεις ρώσικα καλούδια, δεν έχεις πάρα να επισκεφτείς την Βαλεντίνα, στην Καλλιθέα.
Δεν το σκεφτήκαμε δεύτερη φορά. “Street food. Πάμε; Πάμε!!!” Αφού αφήσαμε τ’ αυτοκίνητο, περπατήσαμε μόλις λίγα μέτρα και βρεθήκαμε σ’ ένα μικρό πεζόδρομο σε μια ήσυχη γειτονιά στην καρδιά της Αγίας Παρασκευής.