Όταν βρεθείς στη μάντρα του Πινάκου, σου έρχεται αυτόματα στο μυαλό η φράση: «Η τροφή έχει τη μοναδική ικανότητα να απαθανατίζει στιγμές, στο χρόνο. Και, όταν συνδυάζονται οι γευστικές εμπειρίες ενώ ταξιδεύουμε, τότε ανοίγεται μια μεγάλη πόρτα σε νέα γαστρονομικά τοπία»

Έτσι, γίνεσαι καλύτερος καταναλωτής, καλύτερος κριτής, καλύτερος άνθρωπος. Στη φύση, στον τόπο που παράγεται η τροφή συνεχώς μαθαίνεις, αποκτάς γνώσεις που κανένα βιβλίο δεν θα μπορέσει να σου μεταφέρει.

Και πώς να σας μεταφέρω την αύρα της στιγμής, τον ήλιο που καίει την πέτρα -κι εμάς μαζί, την υγρασία που σβήνει το Όρος απέναντι, το απέραντο γαλάζιο, τα χαρούμενα και ολίγον τι σνομπ -παρδαλά κατσίκια, τα ντροπαλά πρόβατα.
Στο πλαίσιο του Lemnos Philema, παρέα με την οικογένεια Χρυσάφη, επισκεφθήκαμε τη μάντρα του Πινάκου. Μια από τις πιο οργανωμένες μάντρες που λειτουργούν στη Λήμνο.

Μαζί, ταξιδέψαμε εκεί ψηλά, κρυφτήκαμε για να ταΐσουν τα ζώα και έπειτα ξαναβγήκαμε. Περπατήσαμε, φωτογραφήσαμε και στο τέλος γευτήκαμε την πιο βαθιά, πλούσια, ειλικρινή γεύση που θα μπορούσε να έχει ένα ταπεινό παραδοσιακό πιάτο με χειροποίητα φλωμάρια που βράζουν σε ζωμό από ελεύθερο κοτόπουλο, συντροφιά με ζυμωτό ψωμί από μαυραγάνι, την πιο γνωστή ποικιλία σιταριού της Λήμνου.

Η μικρή Ελένη θα πάει Τρίτη δημοτικού, ξέρει να αρμέγει και μου έμαθε τη διαφορά του κεχαγιά, του τσοπάνη, του τυροκόμου. Κεχαγιάς είναι ο ένας της παππούς, τσοπάνης είναι ο άλλος και η ίδια θέλει να γίνει τυροκόμος, σε πείσμα της μητέρας της που θέλει να τη δει σπουδαγμένη. Η μικρή δεν μπορεί να κατανοήσει πως έχει τόσες γνώσεις όσες δεν θα μπορούσε ποτέ να αποκτήσει ένας άνθρωπος που μεγαλώνει στους 4 τοίχους της πρωτεύουσας.
Σε μια προσπάθεια να μεταφέρω τις στιγμές, μοιράζομαι μαζί σας μερικές εικόνες. Απολαύστε υπεύθυνα ❤️

#foodculture #foodforthough #greekgastronomy