Όσοι έχουμε ζήσει στο χωριό έστω για την περίοδο των διακοπών, έχουμε ανεξίτηλες εικόνες από τα σαλόνια και τα βοηθητικά δωμάτια που μετατρέπονταν σε μικρές οικοτεχνίες με απλωμένες χυλοπίτες πάνω στα κρεβάτια, στους καναπέδες ακόμη και στο καλό τραπέζι της μέσης. Και δεν έχουμε μόνο εικόνες. Έχουμε στη μνήμη μας ανεξίτηλη τη μυρωδιά της στεγνής χυλοπίτας που είχε ποτίσει τους τοίχους του δωματίου. Ακόμη και σήμερα μπορείς να πετύχεις τέτοια σκηνικά, αρκεί να περάσεις την πόρτα ενός χωριάτικου σπιτικού.
Τις προάλλες μνημόνευα τις παραπάνω εικόνες και με αφορμή την αναβίωση της ανδριώτικης συνταγής για το έφτιαξα εύκολα και γρήγορα φαρδουλές ταλιατέλες. Εκεί μου μπήκε το μικρόβιο. Γιατί άμα μπλέξεις με σπιτικά ζυμαρικά, δεν υπάρχει επιστροφή στα προηγούμενα δεδομένα.
Βάλθηκα λοιπόν να πειραματιστώ και με άλλες γεύσεις, σχήματα και χρώματα. Επέλεξα να φτιάξω απλά και εύπεπτα ζυμαράκια μόνο με αλεύρι, νερό και αλάτι. Μόνο που το νερό δε θα ήταν σκέτο αυτή τη φορά αλλά θα είχε μια τσαχπινιά στη γεύση. Για την ακρίβεια δύο, γιατί τελικά έφτιαξα δύο διαφορετικές εκδοχές. Πάμε να τις δούμε αναλυτικά:
- Ζύμη με Παντζάρι & μαύρο σκόρδο
- 500γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Επέλεξα αλεύρι Λήμνου.
- 100γρ. νερό
- 150γρ. ζωμό από βρασμένα παντζάρια χωρίς τα χορταρικά.
- 5γρ. μαύρο σκόρδο σε σκόνη (προαιρετικά)
- 10γρ αλάτι
Εκτέλεση
- Σε μία κατσαρόλα έβρασα αρκετά καλά τα παντζάρια καθαρισμένα μέχρι να αρχίσουν να λασπώνουν. Τα άφησα να κρυώσουν. Μέτρησα 150γρ ζωμό και πρόσθεσα 100γρ. νερό. Αν δε σας βγουν ακριβώς έτσι οι ποσότητες μην αγχωθείτε. Το σημαντικό είναι το αποτέλεσμα να βγάζει 250γρ. υγρό και να έχει έντονο χρώμα.
- Σε μία λεκάνη έβαλα τα 500γρ αλεύρι, το αλάτι, έκανα μία γούβα και πρόσθεσα σιγά- σιγά το υγρό του παντζαριού.
- Ζύμωσα μέχρι να δημιουργηθεί ένα όμορφο, συμπαγές ζυμαράκι.
- Ζύμη με Κουρκουμά & Κρόκο Κοζάνης.
- 500γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Επέλεξα κι εδώ Λήμνου.
- 250γρ. νερό
- 30γρ. κουρκουμά σε σκόνη
- 10 (περίπου) ίνες Κρόκο Κοζάνης
- 10γρ. αλάτι
Εκτέλεση
- Σε μία κανάτα ζύγησα το νερό, τον κουρκουμά, πρόσθεσα τις ίνες του κρόκου Κοζάνης, ανακάτεψα και περίμενα για περίπου μισή ώρα να μαλακώσουν οι ίνες ώστε να βγάλουν χρώμα και γεύση.
- Σε μία λεκάνη έβαλα τα 500γρ αλεύρι, το αλάτι, έκανα μία γούβα και πρόσθεσα σιγά- σιγά το υγρό του παντζαριού.
- Ζύμωσα μέχρι να δημιουργηθεί ένα όμορφο, συμπαγές ζυμαράκι.
Στερέωσα στην άκρη του τραπεζιού το μηχάνημα για τα ζυμαρικά και χώρισα τα ζυμαράκια σε μικρότερα κομμάτια.
Αλεύρωσα την επιφάνεια εργασίας και άνοιξα τα ζυμαράκια πρώτα με τον πλάστη και μετά περνώντας τα από το μηχάνημα.
Τα υπόλοιπα ζυμαρικά τα απλώσαμε πάνω στις σχάρες του φούρνου να στεγνώσουν.
Τις επόμενες ημέρες τα ζυμαρικά στέγνωσαν, σκούρυναν τα χρώματα και σχεδόν τριπλασιάστηκε ο χρόνος βρασίματος. Το αποτέλεσμα παρέμεινε άριστο γευστικά. Η μεταλλικότητα του κουρκουμά ήταν έντονη και συνδυάστηκε ιδανικά με τη γλύκα του παντζαριού.
Ήταν τόσο πλούσια στη γεύση που δεν χρειάστηκε κανένα συμπλήρωμα σάλτσας ή άλλου συνοδευτικού. Μόνο φρεσκοτριμμένο λαδοτύρι και μαύρο πιπέρι.
