Εσείς κάνετε σχέδια με στυλό; Όταν ήμουν 10 χρονών παρακολούθησα τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής. Στην Καλαμάτα. Τότε που στεγαζόταν η ΔΕΠΑΚ σε ένα σκοτεινό χώρο μέσα στο πάρκο του ΟΣΕ. Εκεί που έμαθα τι είναι η μεταξοτυπία, πως φτιάχνονται οι αφίσες με πινέλα, πως μετράμε με το μάτι. Μετά το σπούδασα και όλα άλλαξαν. Όλες οι ζωγραφικές εμπειρίες, τα πινέλα, τα μολύβια και οι μαρκαδόροι μεταφέρθηκαν στα άπειρα κλικς του ποντικιού και χάθηκε όλη η μαγεία.

Όταν άρχισα να δουλεύω σε γραφείο και ενώ βρισκόμουν σε ραντεβού με πελάτη, στην ίδια σελίδα που σημείωνα τα σημαντικά, στην ίδια σελίδα ζωγράφιζα. Περίμενα την επόμενη φράση-κλειδί, σημείωνα και ζωγράφιζα. Μέχρι που μου έκαναν παρατήρηση γιατί δεν ήταν ευγενική η συμπεριφορά μου αφού ο πελάτης μπορεί να νόμιζε ότι βαριόμουν. Δε βαριόμουν, σκεφτόμουν. Και έκανα σχέδια με στυλό.

Με βοηθάει να σκέφτομαι, να βρίσκω λύσεις σε προβλήματα, να καταγράφω τις εκκρεμότητες της επόμενης μέρας ή νέες συνταγές ή ιδέες ή ότι μου κατέβει στο κεφάλι.

Την επόμενη μέρα τα θεωρώ σκουπίδια και τα πετάω στην ανακύκλωση. Όλα τα χαρτάκια. Έχω κρατήσει μόνο όσα έχω ζωγραφίσει σε σημειωματάρια. Δεν τα κρατάω για το σχέδιο αλλά για την πληροφορία που έχω σημειώσει.

Τα υλικά είναι εύκολο να βρεθούν. Ενα κομμάτι χαρτί, ένας χαλασμένος φάκελος, μια χάρτινη απόδειξη κι ένα οποιοδήποτε στυλό.
Άντε κι ένα ποτήρι κρασί.

Όταν έχω κέφια τα φωτογραφίζω και παίζω με τα φίλτρα.

σχέδια με στυλο

Πριν φύγετε, δείτε εδώ!