Βαρένικα, ραβιόλια… Λίγο αλεύρι, λίγο νερό και κάθε τόπος ανάλογα με το τι διαθέτει, φτιάχνει και βαφτίζει το δικό του ζυμαρικό. Φρέσκο, βουτυράτο, γεμιστό, στρογγυλό, τετράγωνο, φωλίτσα…
Κινέζος, Ιταλός, Τούρκος, Έλληνας… από βουνό, από πεδιάδα από νησί, όλοι έχουν να καμαρώνουν για τη δική τους μοναδική συνταγή, με το δικό τους περίεργο όνομα, που θα έχει τη δική του ιστορία που θα χάνεται στο χρόνο. Το μυστικό όμως πάντα θα είναι ένα και κοινό. Λίγο αλεύρι και λίγο νερό.
Σήμερα οι γευστικοί μου κάλυκες ταξίδεψαν στον Πόντο.
Είναι λεβέντες αυτοί οι Πόντιοι και μερακλήδες και το ζυμαρικό τους το λένε “Βαρένικα“.
Μισοφέγγαρο, γεμιστό με τυρί και βουτηράτο. Δεν πάνε πολλά χρόνια που το γνώρισα, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Απλότητα. Σκέτη υποταγή.
Συνταγή
Υλικά για το ζυμάρι:
Ένα ποτήρι νερό
ένα αυγό
μισό κουταλάκι αλάτι
αλεύρι για όλες τις χρήσεις τόσο όσο μέχρι να γίνει ζυμαράκι που να μην κολλάει και λίγο σφιχτό.
Υλικά για τη γέμιση:
500γρ τυρί φέτα (όχι υπερβολικά αλμυρή)
πιπέρι
δύο αβγά.
Φρέσκο βούτυρο κατά προτίμηση πρόβειο ή μισό μισό με αγελαδινό.
Εκτέλεση:
- Σε μια λεκανίτσα βάζουμε το νερό το αυγό το αλάτι και ρίχνουμε σιγά σιγά το αλεύρι. Ζυμώνουμε μέχρι να πετύχουμε ζυμάρι λείο και σφιχτό. Το αφήνουμε να ξεκουραστεί για μισή ώρα.
- Στην συνέχεια ετοιμάζουμε τη γέμιση. Τρίβουμε το τυρί, βάζουμε πιπέρι και τα αυγά και τα πατάμε μ΄ένα πιρούνι μέχρι να γίνουν ένα.
- Έπειτα ανοίγουμε φύλλο λεπτό. Κόβουμε στρογγυλούς δίσκους μ ‘ένα ποτήρι.
- Γεμίζουμε με τη γέμιση, κλείνουμε σαν μισοφέγγαρο και πατάμε στις άκρες για να κλείσει καλά.
- Βάζουμε σε κατσαρόλα νερό με αλάτι και μόλις βράσει, ρίχνουμε μέσα τα Βαρένικα. Ανακατεύουμε ελαφρά να μην κολλήσουν στον πάτο. Όταν ανέβουν στην επιφάνεια αφήνουμε ένα λεπτό να βράσουν και τα βγάζουμε απ το νερό.
- Σερβίρουμε σε πιάτο και περιχύνουμε με το ζεστό βούτυρο που έχουμε.
*Αν αγαπάς και το σουμάκ όπως εγώ ρίξε λίγο από πάνω. πίστεψε με του πάει.
Κείμενο φωτογραφίες: Έφη Καϊσέρογλου
