You are currently viewing Γλυκό Κουταλιού Κουκουνάρι, γράφει η Γιάννα

Γλυκό Κουταλιού Κουκουνάρι, γράφει η Γιάννα

Περπατώ, περπατώ μες το δάσος, όταν ο λύκος δεν είναι εδώ και μαζεύω κουκουνάρια σαν σύγχρονη κοκκινοσκουφίτσα για να φτιάξω γλυκό κουταλιού. Ναι! Γλυκό κουταλιού κουκουνάρι. Φυσικά και τρώγονται. Τι νόμιζες; Ότι οι μέλισσες τόσους αιώνες δεν ξέρουν που πηγαίνουν να βρουν τροφή;

Οι μέλισσες λοιπόν είναι τετραπέρατες και αν είχαμε σεβαστεί έστω για λίγο την σοφία τους ίσως να ήμασταν καλύτεροι άνθρωποι. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Η εκδρομή

Πριν λίγα χρόνια, στο μακρινό 2015, είχαμε πάει εκδρομή σε ένα δάσος. Βρήκαμε μία ωραία σκιά κάτω από τα μεγάλα κωνοφόρα δέντρα, στήσαμε τις κουβέρτες μας, ανοίξαμε το κολατσιό μας και καθίσαμε να απολαύσουμε τις ομορφιές της φύσης όσο τα παιδιά έπαιζαν γύρω μας ανέμελα. Τα παιδιά έπαιζαν ανέμελα. Εμείς δεν προλάβαμε να χαρούμε γιατί είχε παντού μέλισσες όλων των κοινωνικών τάξεων. Βασίλισσες, κηφήνες και εργάτριες είχαν πιάσει δουλειά ανάμεσα στις βελόνες και στα άγουρα κουκουνάρια. Μια στιγμή όμως! Αφού εκεί βρίσκει την τροφή της η μέλισσα άρα μπορώ να τη βρω κι εγώ. Ωπ! Τα κουκουνάρια είναι βρώσιμα. Έκοψα ένα και το περιεργάστηκα. Ήταν τρυφερό, λίγο κολλώδες στην υφή και μοσχομύριζε μέλι. Ναι! Μέλι. Με μία έντονη γευστική νότα σαν αυτή που απολαμβάνεις στο πευκόμελο.

Μάζεψα μερικά και γύρισα σπίτι για να τα μελετήσω. Το σίγουρο ήταν ότι θα τα έκανα γλυκό του κουταλιού με το σκεπτικό μου πάντα να περιφέρεται γύρω από τους άλλους άγουρους καρπούς που δένουμε σε σιρόπι πριν γίνουν ξύλα. Κάπως όπως το καρυδάκι, το φιστίκι ή το τσάγαλο.

Η πρώτη απόπειρα

Στο πρώτο δέσιμο μοσχοβόλησε η κουζίνα μέλι. Στην πρώτη γευστική δοκιμή ήταν πιο περίπλοκα τα πράγματα. Γλυκό, ξινό, αλμυρό, στυφό με έντονα αρώματα μελιού, χλωροφύλλης, ρητίνης και μία απαλή επίγευση από ανοιξιάτικα άνθη και βανίλια. Εντυπωσιακό!

Τότε για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν το είχα πάρει στα σοβαρά. Ήταν απλώς ένα καπρίτσιο από αυτά που με πιάνουν. Μετά όμως άρχισα να ψάχνω πληροφορίες και τα ευρήματα ήταν εντυπωσιακά.

Σε χώρες λοιπόν όπως τη Γεωργία ή τη Ρωσία, που όπως συμβαίνει στην Ελλάδα και στην Κύπρο, φημίζονται για τις γνώσεις τους στα γλυκά του κουταλιού. Το κουκουνάρι δε, θεωρείται από τα δημοφιλέστερα, παραδοσιακά γλυκά. Ναι! Παραδοσιακά. Και φημίζεται όχι μόνο για τη νοστιμιά του αλλά κυρίως για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Δεν είμαστε όμως γιατροί και πρέπει να είμαστε σοβαροί οπότε θα εστιάσω στο γευστικό αποτέλεσμα και θα υποκλιθώ στην ομορφιά της φύσης που μας εμπνέει κάθε δευτερόλεπτο.

Ιδανική εποχή μαζέματος για γλυκό κουταλιού κουκουνάρι

Η ιδανική εποχή για μάζεμα είναι προς τα τέλη του Απριλίου μέχρι και τα μέσα του Μαΐου. Όταν δηλαδή είναι ακόμη άγουρα και μικρά, έως 3 εκ., σε μέγεθος τέτοιο που να σερβίρεται σε κουταλάκι του γλυκού και μέσα είναι πράσινα και τρυφερά.

Σημαντική Σημείωση: Αν είσαι αλλεργικός στο μέλι, στο ρετσίνι ή απλώς στην άνοιξη, πρέπει να γνωρίζεις ότι είναι δυνατό Αλλεργιογόνο και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές στομαχικές διαταραχές.


Το μέγεθος μετράει!

η στενή πλευρά δεν πρέπει να ξεπερνάει το 1,5εκ
2,5 εκατοστά ειναι αρκετά για γλυκό κουταλιού κουκουνάρι
η ψηλή πλευρά δεν χρειάζεται να ξεπερνάει τα 2,5εκ
Διαλέγω από τα δέντρα τα κουκουναράκια που έχουν πράσινο χρώμα στις πτυχές τους.
ιδανικό μέγεθος για γλυκό κουταλιού κουκουνάρι
Το εσωτερικό πρέπει να είναι τρυφερό και να κόβεται εύκολα με το μαχαίρι

Η διαδικασία παρασκευής για γλυκό κουταλιού κουκουνάρι

γλυκό κουταλιού κουκουνάρι


Εκτέλεση 

  1. Πλένω με άφθονο νερό τα κουκουνάρια, τα βάζω σε μία κατσαρόλα με νερό, τόσο ώστε να τα σκεπάζει και τα αφήνω να φτάσουν σε σημείο βρασμού, να αρχίσει δηλαδή να κοχλάζει το νερό.
  2. Αποσύρω από την εστία και τα αφήνω μέσα στο βρασμένο νερό για περίπου 12 ώρες. (Αυτό το βήμα, το πρόσθεσα φέτος για να μειώσω το ανεπιθύμητο στυφό).
  3. Τα ξεπλένω, τα σουρώνω και τα ζυγίζω. Υπολογίζω όσο είναι το βάρος τους να είναι τόση και η ζάχαρη και προσθέτω μισή ποσότητα νερό. 1:1 όπως λέμε.
  4. Πρώτο δέσιμο: Βράζω στο νερό τη ζάχαρη μέχρι να λιώσει και προσθέτω τα κουκουνάρια. Τα αφήνω να πάρουν μία βράση με το σιρόπι και τα αποσύρω από την εστία.
  5. Δεύτερο δέσιμο: Αφήνω στην άκρη να αποκτήσουν θερμοκρασία δωματίου και δένω για δεύτερη φορά, να φτάσει δηλαδή περίπου στα 34 γράδα ή στους 108 βαθμούς. Θα παρατηρήσετε ότι το χρώμα του σιροπιού γίνεται κοκκινωπό, περίπου σαν αυτό της καραμέλας.
  6. Έτοιμο το γλυκό κουταλιού κουκουνάρι!  Αποθηκεύω σε αποστειρωμένα βάζα.
  7. Αν παστεριωθεί, διατηρείται στο ντουλάπι για πάνω από δύο χρόνια. Έτσι είναι η φύση. Οι μέλισσες το γνώριζαν 😉

Αν δεν βρίσκετε κουκουνάρια και θέλετε οπωσδήποτε πρωτότυπο γλυκό του κουταλιού, δείτε εδώ μία ακόμα συνταγή.


Gianna Balafouti

Η Γιάννα γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε γραφιστική επικοινωνία και έχει πιστοποίηση στην εκπαίδευση ενηλίκων. Εργάστηκε 12 χρόνια στο ψηφιακό μάρκετινγκ και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στην παραγωγή καινοτόμων εδεσμάτων για 11 χρόνια. Είναι εκπαιδεύτρια γαστρονομίας και διδάσκει μαγειρική ιδέα και ανάπτυξη προϊόντος. Ο κόσμος της κινείται συνεχώς γύρω από τη μονάκριβη Νεφέλη.