Εμένα που με βλέπεις είμαι 48 χρονών πια…, γράφει η Μαρία.
Εμένα που με βλέπεις είμαι 48 χρονών πια…
Δεν είμαι στη μέση, την έχω ξεπεράσει. Ας μην γελιόμαστε ποιος φτάνει μέχρι τα 100;
Μάλλον γι’ αυτό, “να τα εκατοστήσεις” είναι μία όμορφη ευχή γενεθλίων!
Ένα επαναλαμβανόμενο χτύπημα, ένας επαναλαμβανόμενος ήχος, γράφει η Γιώλικα.
Approve-all- Γιώλικα Πουλοπούλου // Performance (60’)
Κυριακή 08.10 21:00
“ένα επαναλαμβανόμενο χτύπημα- ένας επαναλαμβανόμενος ήχος
Στόχος του: η παρατεταμένη έκφραση αποδοχής, επιδοκιμασίας, επιβράβευσης.
Ο άνθρωπος που κόλλησε αγάπη, γράφει η Έφη.
Ένας άνθρωπος που κόλλησε αγάπη. Μπορώ να πω δύο κουβέντες για αυτόν ; Τον ρώτησα πριν γράψω, αλήθεια.
-“Ιάκωβε μπορώ να πω κάτι για σένα στο blog; -Μα φυσικά. Δεν είμαι δημοσιογράφος ούτε συνέντευξη του πήρα. Έναν καφέ ήπιαμε στα “προάστια “που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε.
Α και Σίγμα τελικό, όπως οι Ανθρώπινες Σχέσεις τελικά, γράφει η Γιάννα.
Περίεργο θέμα οι ανθρώπινες σχέσεις. Άραγε πόσοι φιλόσοφοι έχουν αναφερθεί σ’ αυτές. Πόσα βιβλία έχουν γραφτεί και πόσοι καναπέδες ψυχολόγων έχουν λιώσει στην προσπάθεια να τις αναλύσουν διεξοδικά και εν τέλει θεραπευτικά.