Στην Άνδρο τις λέμε αυγόσουπες. Αυ-γό-σου-πες! Τις φτιάχνουμε με μπαγιάτικο ψωμάκι 2,3 ή 4 ημερών, να είναι λίγο τραγανό και να κρατάει γύρω-γύρω. Ούτε αυγόφετες, ούτε γαλλικά τοστ. Μπαγιάτικο ψωμάκι, αυγά και γάλα ημέρας, θυμαρίσιο μέλι ανδριώτικο, κανέλα και στα μεγάλα κέφια λίγα καρύδια σπασμένα. Όλα όπως πρέπει.
Τα Σοκολατένια Αυγά υψηλών προδιαγραφών ξεχωρίζουν όχι μόνο για την δημιουργική προσέγγιση, την άρτια εκτέλεση και την λεπτομέρεια στα φινιρίσματα αλλά και για την άριστη ποιότητα της πρώτης ύλης. Concept και Design από σοκολατοποιούς- εμπνευστές αλλά και σπάνιες ποικιλίες κακάο είναι οι φετινές επιλογές μου για το ΠΑΣΧΑ 2018.
Επειδή ο βασιλικός αγαπάει τη λιαστή ντομάτα, τα μαγείρεψα παρέα. Μια ακόμη νόστιμη πίτα προστέθηκε στη συλλογή με τις αρωματισμένες ζύμες.
Πουρές Πατάτας με Κουρκουμά και Μυρώνια! Μαγικό υλικό για την κουζίνα ο κουρκουμάς. Όχι μόνο για τις ευεργετικές του ιδιότητες ή για το εντυπωσιακό χρώμα που φωτίζει τα πιάτα αλλά και για τη μεταλλική γεύση που προσθέτει στο τελικό αποτέλεσμα.
Η Κατερίνα Ρεμούνδου, η δική μας Τάτα όπως την αποκαλούμε οι φίλοι της, έχει βαθιές γνώσεις της ανδριώτικης κουζίνας, επιλέγει τα καλύτερα υλικά από το νησί της και αγαπάει να μαγειρεύει αξιοποιώντας τη λύρα, δηλαδή την κολοκύθα. Τόση είναι η αγάπη της που ετοιμάζει ξεχωριστό βιβλίο με συνταγές βασισμένες στη λύρα (κολοκύθα).
Το πιο πιθανό είναι να ξέρετε οι περισσότεροι να φτιάχνετε αυτά τα υπέροχα κρεατοσφερίδια. Σημασία έχει να θυμόμαστε όμορφα πιάτα και κυρίως να τα γεύονται και οι επόμενες γενιές. Δεν χρειάζεται πάντα το νέο στοιχείο ή το περίεργο σε ένα πιάτο αλλά η δύναμη στην γεύση και το πάτημα στην παράδοση. Το μόνο που άλλαξα είναι το κρεμμύδι γιατί μου αρέσει πολύ η γλύκα του πράσου.
Είναι πιο ελαφρύ, και μ’ένα πυκνό αυγολέμονο είναι το ιδανικό πιάτο, τώρα που “χάλασε” ο καιρός.
Θυμάμαι ότι δάγκωνα έναν μπεζέ κι έπαιζα με κάθε μπουκιά στον ουρανίσκο μέχρι να διαλυθεί ο αφρός. Μπεζέδες ή μαρέγκες, Πες τε τους όπως θέλετε . Αφράτοι να είναι. Αφράτοι και αδιανόητα ζαχαρένιοι. Με το ένα χέρι δάγκωνα και με το άλλο έκανα την παλάμη μου “πιατάκι” μην τυχόν και λερωθώ.