Αυτές τις ημέρες στην όμορφη Εύβοια τα μανάβικα έχουν στολιστεί με ντόπιο, φρεσκομαζεμένο τσάι από τα βουνά της. Είναι η ιδανική εποχή για να φτιάξεις δροσερό τσάι με λεμόνι και να απολαύσεις την ημέρα στο μπαλκόνι, στον κήπο, στη θάλασσα.
Το άρωμά της ξυπνάει μνήμες παιδικών χρόνων, η νοστιμιά της κάνει τα γλυκά κουταλιού να ξεχωρίζουν, τα ροζουλιά άνθη της στολίζουν τις αυλές στην επαρχία. Οι βοτανολόγοι τη συστήνουν για την καταπολέμηση του στρες. Λογικό. Πιάσε ένα φύλλο, τρίψε το με απαλές κινήσεις στα χέρια σου και μετά πάρε την πιο βαθιά σου ανάσα. Άφησε το άρωμα που σου χαρίζει απλόχερα η φύση να ηρεμίσει την ψυχή σου. Είναι η Αυτής Μεγαλειότης Αρμπαρόριζα και υποκλίνομαι στην αφεντιά της.
Γνωριστήκαμε τυχαία πριν λίγες ημέρες σε έναν πάγκο στη λαϊκή αγορά του Αμαρουσίου και από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι θα περάσουμε ωραία μαζί.
Υποδέχτηκα κεφάτη τις πρώτες ημέρες του 2018 και είμαι αποφασισμένη να βάλω χρώμα και περισσότερη γεύση στη ζωή μου. Βρήκα σ’ ένα πάγκο της λαϊκής αγοράς τρυφερά, ολόφρεσκα μυρώνια και βάλθηκα να κάνω (πάλι) πίτα. Όχι σαν όλες τις άλλες, αλλοιώτικη. Χρωματιστή. Ροζέ!
Αγαπώ όλα τα βότανα, τα μπαχαρικά και τα αρωματικά που δημιουργούν νόστιμα αφεψήματα. Αγαπώ και τα ζελέ. Ειδικά τα ζελέ που περιέχουν γευστικές τσαχπινιές, γι’ αυτό κατά καιρούς μετατρέπω τα κρασιά, τις σαμπάνιες, τα τσάγια σε διάφανα αλείμματα ή σε δροσερά ζελέ. Και έχει πλάκα τελικά να γεύεσαι τις αγαπημένες σου απολαύσεις σε μία άλλη μορφή. Με το κουταλάκι.