Σαν γλυκός ντάκος με κρέμα τυριού, παξιμάδι κρητικό και γλυκό τοματίνι της Πυλιακής γης, γράφει η Έφη.
Πυλιακή γη. Ακούγεται τόσο απλό μα είναι απλά… σύνθετο. Ίσως να φταίει και το εμπλεκόμενο συναίσθημα. Ίσως. Δεν θα πω την ιστορία της, είναι γραμμένη παντού. Το πληκτρολογείς και το βρίσκεις, προτιμώ όπως πάντα να πω τα δικά μου. Τι είναι η Πυλιακή γη μέσα από τα δικά μου μάτια. Όταν αντίκρισα πρώτη φορά ένα βάζο της έγραφε θαρρώ… ελιά Καλαμών με αμύγδαλο σε Cabernet. Ήταν μικρή, τραγανή, γεμιστή με αμύγδαλο και ένα άρωμα που δεν υπήρχε όμοιο του.