Οι άνθρωποι της Πυλίας έφεραν πολλά τραύματα, στην ψυχή και στο σώμα. Τους ώμους τους βάραινε η σπουδαία Αρχαία της Ιστορία, ήδη από την εποχή του Νέστορα. Σε αυτό το…
Αυτό το ντοματάκι είναι αλλιώτικο από τ' άλλα. Όχι, επειδή το έφτιαξα εγώ αλλά επειδή πράγματι έχει κάποιες διαφορές σε σχέση με την παραδοσιακή συνταγή. Στη διαδικασία παρασκευής περιέχονται κάποια…
Στο παραδοσιακό τυροκομείο της Αγγέλας Ρουγγέρη η τυροκόμιση γίνεται όπως παλιά. Η Αγγέλα Ρουγγέρη - Βίδου, είναι μια γνήσια τηνιακή γυναίκα, μάνα και γιαγιά. Δραστήρια και εργατική, μαζί με τα…
Ένα ολοκληρωμένο προϊόν πρέπει να είναι καινοτόμο και να αφηγείται μία ιστορία. Να αξιοποιεί τα αγαθά του τόπου, να σέβεται το περιβάλλον αλλά και τις λαϊκές παραδόσεις. Να δημιουργεί εικόνες…
Οι γνώσεις μου για τα σφουγγάρια χαρακτηρίζονται οριακά "εγκυκλοπαιδικές". Γνώριζα για τη φήμη που έχουν οι σφουγγαράδες της Καλύμνου, για την άριστη ποιότητα των περιβόητων σφουγγαριών, για την ασθένεια αλλά…
![Η Άνδρος πέρα από…φουρτάλια [VIDEO]](https://metomati.gr/wp-content/uploads/2019/02/andros-768x511.jpg)
https://www.youtube.com/watch?v=BMvbKKAvdX8&feature=youtu.be Τις προάλλες έψαχνα να βρω ποια είναι η μία και μοναδική λέξη που χαρακτηρίζει την Άνδρο αλλά μάταια… δεν τα κατάφερα. Ζήτησα τη βοήθεια των φίλων στα social media…
Στην προσπάθεια του ο άνθρωπος να μεταφέρει την τροφή του κατόρθωσε να κατασκευάσει σκεύη από ξύλο, δέρμα, κοχύλια, μέταλλο κ.α. Εκείνο όμως που εξελίχθηκε στην πάροδο των χρόνων ήταν ο πηλός. Κάπως έτσι έφτασε να δημιουργήσει μεταξύ άλλων και τα υπερμεγέθη πιθάρια για να μεταφέρει τα αγαθά της τοπικής γεωργικής παραγωγής.
Στην Άνδρο τις λέμε αυγόσουπες. Αυ-γό-σου-πες!
Τις φτιάχνουμε με μπαγιάτικο ψωμάκι 2,3 ή 4 ημερών, να είναι λίγο τραγανό και να κρατάει γύρω-γύρω. Ούτε αυγόφετες, ούτε γαλλικά τοστ. Μπαγιάτικο ψωμάκι, αυγά και γάλα ημέρας, θυμαρίσιο μέλι ανδριώτικο, κανέλα και στα μεγάλα κέφια λίγα καρύδια σπασμένα. Όλα όπως πρέπει.
Ένα φίλεμα για το καλωσόρισμα της Αγγελικής Βίδου στάθηκε η αφορμή να περπατάω στα δρομάκια της Τήνου με το σακουλάκι στο χέρι και ανά τακτά διαστήματα να κλέβω ένα κομμάτι ακόμη.
Έχω αρχίσει με Αλιγκέρι, με Γουάτς, με Νίτσε, με Μακιαβέλι, με Γκάντι, με Ακτάρ, με Ώντεν αλλά τώρα θα το πάω σε άλλο επίπεδο. Θα χρησιμοποιήσω Ουμπέρτο Έκο. “Ο πολιτισμός δεν ακυρώνει τη βαρβαρότητα, αλλά, πολλές φορές, την επικυρώνει. Όσο πιο πολιτισμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει.” (περισσότερα…)
Περπατώ, περπατώ μες το δάσος, όταν ο λύκος δεν είναι εδώ και μαζεύω κουκουνάρια σαν σύγχρονη κοκκινοσκουφίτσα για να φτιάξω γλυκό κουταλιού. Ναι! Γλυκό κουταλιού. Φυσικά και τρώγονται. Τι νόμιζες; Ότι οι μέλισσες τόσους αιώνες δεν ξέρουν που πηγαίνουν να βρουν τροφή;