Υποδέχτηκα κεφάτη τις πρώτες ημέρες του 2018 και είμαι αποφασισμένη να βάλω χρώμα και περισσότερη γεύση στη ζωή μου. Βρήκα σ’ ένα πάγκο της λαϊκής αγοράς τρυφερά, ολόφρεσκα μυρώνια και βάλθηκα να κάνω (πάλι) πίτα. Όχι σαν όλες τις άλλες, αλλοιώτικη. Χρωματιστή. Ροζέ!
Μπήκα στην κουζίνα να φτιάξω σπανακόπιτα και κατέληξα να ψιλοκόβω σχοινόπρασο. Ξεκίνησα να φτιάχνω ένα ζυμαράκι και κατέληξα να αναζητώ γεύσεις και χρώματα στο ντουλάπι με τα μπαχάρια μου. Μπήκα σε γευστικές περιπέτειες και πέτυχε. Θα την ξαναφτιάξω σύντομα.
Όσοι έχουμε ζήσει στο χωριό έστω για την περίοδο των διακοπών, έχουμε ανεξίτηλες εικόνες από τα σαλόνια και τα βοηθητικά δωμάτια που μετατρέπονταν σε μικρές οικοτεχνίες με απλωμένες χυλοπίτες πάνω στα κρεβάτια, στους καναπέδες ακόμη και στο καλό τραπέζι της μέσης. Και δεν έχουμε μόνο εικόνες. Έχουμε στη μνήμη μας ανεξίτηλη τη μυρωδιά της στεγνής χυλοπίτας που είχε ποτίσει τους τοίχους του δωματίου. Ακόμη και σήμερα μπορείς να πετύχεις τέτοια σκηνικά, αρκεί να περάσεις την πόρτα ενός χωριάτικου σπιτικού. (περισσότερα…)
Αυτή η μανία μου να αποθηκεύω φρούτα και λαχανικά σε βαζάκια μ’ έχει βγάλει ασπροπρόσωπη πολλές φορές. Μπορεί να είναι αλείμματα, μαρμελάδες, πίκλες. Ανάλογα τα κέφια και ανάλογα τι βρίσκω φρέσκο και λαχταριστό κάθε εποχή στον πάγκο της λαϊκής.
Τις τελευταίες 15 ημέρες έφτιαξα 4 διαφορετικά βαζάκια και θα τα περιποιηθώ καταλλήλως με τους φίλους μου στις επόμενες τσιπουροποσίες ή κρασοκατανύξεις που θα οργανώσουμε.
Φασολάκια φρέσκα, ντομάτες φουσκωτές, μωβ και άσπρα σκόρδα ακόμη και κοντοστούπικα αγγούρια.
Ξεκινάω την καταγραφή με τη σειρά που τα έφτιαξα κι εσείς κρατήστε σημειώσεις.
Ευτυχώς στην παρέα μου έχω πολλούς μερακλήδες ή φαγανούς ή κοιλιόδουλους ή απλώς ταύρους. Γιατί οι γνήσιοι ταύροι τρελαίνονται για το καλό φαγητό. Όποιο είναι κι αν είναι αυτό αρκεί να είναι άριστα φτιαγμένο.
Από ένα σπάνιο χαβιάρι μέχρι ένα ισορροπημένα ξιδάτο σκόρδο.