Ο μήνας που ανάβουν τα περισσότερα φώτα σε όλο τον πλανήτη, ο Δεκέμβρης και μόλις χτες σκεφτόμουν τα νυχτερινά σουλάτσα μου σε μια τεχνολογική γειτονιά, δίπλα σ’έναν τεράστιο, μα τεράστιο φωτεινό γίγαντα.
Ξύπνησα πρωί με διάθεση να γράψω για ναούς. Τι ποιό λογικό να ξεκινήσω από την Σαγκράδα Φαμίλια.
Άσχετα με το αν ασπάζομαι κάποια θρησκεία ή όχι οι Ναοί ήταν πάντα χώροι που με καθήλωναν. Από τον χαμηλότερο που έχω μπει σκυφτή, μέχρι τον ψηλότερο που το κεφάλι μου κοίταζε τον ουρανό, ανεξαρτήτως αν αυτός ήταν χριστιανικός, καθολικός ή ακόμη και τζαμί, το δέος και η αίσθηση της γαλήνης ήταν η ίδια.