Από τις 8 έως τις 13 Μαϊου οι γυναίκες του Ταραμπάδου, του χωριού με τους περιστεριώνες, άνοιξαν τα σπίτια τους, τις αυλές τους, τις καρδιές τους για να μη μας λείψει τίποτα. Να μη λείψει τίποτα στους ανθρώπους του νησιού αλλά και στους ξένους επισκέπτες που θα ερχόντουσαν στο όμορφο χωριό τους.
Γελαστές, καλοσυνάτες, πρόθυμες, εξυπηρετικές, όμορφες, ευγενικές και προπαντώς ακούραστες. Φόρεσαν τα μαύρα μπλουζάκια των εθελοντών, σταμάτησαν το χρόνο, πάγωσαν την καθημερινότητά μας, άνοιξαν τα σπίτια τους, τις αυλές τους, τα μαγέρικά τους και υπηρέτησαν σαν άριστα εκπαιδευμένα στρατιωτάκια το όνειρο του TinosFoodPaths.
Ζωντανές εγκυκλοπαίδειες μαγειρικής, μαστόρισσες με τάξη στην κουζίνα, όμορφες κουβέντες, αγάπη και φροντίδα, ζεστές φωνές και χρυσά χέρια.
Αυτά τα χέρια τους… Αυτή είναι η Τήνος που αγάπησα!
-“Πόσα αυγά να φέρω; 20; 30 είναι αρκετά; Έχω δικές μου κότες. Μη σε νοιάζει η ποσότητα. Θα τα φέρω το πρωί βρασμένα και καθαρισμένα.”.
-“Βρήκα φλισκούνι κοντά στο χωράφι, να πάω να μαζέψω;”
-“Χρειάζεσαι κόφτη; Έχω έναν καλό στο σπίτι. Πετάγομαι να τον φέρω.”
-“Εκεί ψηλά είναι ο περιστεριώνας μας και έχω χρόνια να πάω. Δες πόσο όμορφος έγινε.”
Αυτά και άλλα πολλά μας είπαν όλες τις ημέρες που ζήσαμε μαζί τους.
Τις πέτυχα όλες μαζί, στην εκκλησία του Άγιου Χαράλαμπου να φτιάχνουν γλυκές τυροπιτούλες για τους επισκέπτες και κάθισα μαζί τους να απολαύσω την πολύτιμη παρέα τους.
“Να μου φέρεις κι εμένα μαύρο μπλουζάκι. Θέλω κι εγώ να είμαι ίδια.“, μου είπε η μία κυρία και έτρεξα να τακτοποιήσω την επιθυμία της. Επέστρεψα και τις φωτογράφησα.
Για την συνταγή είχαν ανοιχτό το βιβλίο της Νικολέττας Φωσκόλου στο τραπέζι και μπορείτε να την βρείτε πατώντας εδώ:
Πασχαλινά Γλυκά Τυροπιτάκια από την Τήνο: Γευστικά Κοσμήματα Διατροφικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς
ΟΙ ΧΡΥΣΟΧΕΡΕΣ 
Πριν φύγετε, δείτε κι εδώ!
