Την πρώτη φορά που τα συνάντησα σε ένα πιάτο ενθουσιάστηκα από τη γεύση τους, την ισορροπημένη αλμύρα τους, τη δροσιά του φρέσκου χορταρικού και την τραγανή υφή τους. Ρώτησα με ποιο τρόπο είναι μαγειρεμένα και η απάντηση ήταν: “Έτσι είναι από τη φύση τους”. Και μετά ακολούθησε η επόμενη ερώτηση: “Που τα βρίσκουμε;” για να λάβω την αποστομωτική απάντηση: “Στο χωριό σου!”.
Μια αξιολάτρευτη οικογένεια από τις λιγοστές που έχουν μείνει δεμένες σαν μία γροθιά. Ο παππούς Σταύρος είναι ασταμάτητη μηχανή παραγωγής ιδεών. Σπουδαία προσωπικότητα από αυτές που χαίρεσαι να κουβεντιάζεις μαζί του με τις ώρες. Αν βρεθείς κοντά του, θα σου μιλήσει με καμάρι για τις ομορφιές του τόπου του, για την πλούσια βλάστηση και την πηγή με το νερό στο αγαπημένο του μέρος, τη ΣΕΤΤΑ. Εκεί από όπου προέρχεται και το νερό που χρησιμοποιούν για τα αποστάγματά τους. Τα παιδιά του, ο γιος του Φώτης μαζί με τη σύζυγό του Άγγη μεγαλώνουν τα τρία τους παιδάκια, τα εγγονάκια του κυρίου Σταύρου, και δίνουν ζωή στα άλλα τρία καμάρια τους: το ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΣΕΤΤΑ, το ΚΑΛΟ MΑΣ ΤΣΙΠΟΥΡΟ και το ΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟ ΤΣΙΠΟΥΡΟ.
Αυτή η μανία μου να αποθηκεύω φρούτα και λαχανικά σε βαζάκια μ’ έχει βγάλει ασπροπρόσωπη πολλές φορές. Μπορεί να είναι αλείμματα, μαρμελάδες, πίκλες. Ανάλογα τα κέφια και ανάλογα τι βρίσκω φρέσκο και λαχταριστό κάθε εποχή στον πάγκο της λαϊκής.
Τις τελευταίες 15 ημέρες έφτιαξα 4 διαφορετικά βαζάκια και θα τα περιποιηθώ καταλλήλως με τους φίλους μου στις επόμενες τσιπουροποσίες ή κρασοκατανύξεις που θα οργανώσουμε.
Φασολάκια φρέσκα, ντομάτες φουσκωτές, μωβ και άσπρα σκόρδα ακόμη και κοντοστούπικα αγγούρια.
Ξεκινάω την καταγραφή με τη σειρά που τα έφτιαξα κι εσείς κρατήστε σημειώσεις.