Πάμε πίσω στο χρόνο για να φτάσουμε στο σήμερα. Πάμε στην Αρχαία Ελλάδα για να φτάσουμε στην Ορθοδοξία και στους στίχους του Γκάτσου για την μυρτιά. Γιατί η χώρα μας έχει βαθιές ρίζες. Έχει ιστορίες να αφηγείται. Έχει την Μυρτιά. Ένα από τα αρχαιότερα ελληνικά βότανα.
Πίσω από ένα θάμνο μυρτιάς στάθηκε η θεά Αφροδίτη για να κρύψει τη γύμνια της όταν βγήκε από τη θάλασσα. Από την εποχή του Διοσκουρίδη, οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν για θεραπευτικούς λόγους το χυμό της Μυρτιάς. Στόλιζαν τους ναούς με μυρτιές. Ακόμη και σήμερα, στην Ορθόδοξη Ελλάδα με μυρτιές στολίζουν τους ναούς. Με βάγια.
Το άνθος της Μυρτιάς τον Ιούνιο
Μύρτος ο κοινός. Σύμβολο της ομορφιάς, του ερωτισμού, της νεότητας και του γάμου.
Πέρασαν αιώνες και άλλαξαν πολλά στη χώρα μας. Ένας βοσκός βρήκε τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας πάνω σε θάμνο Μυρτιάς στα Κύθηρα. Τρεις φορές την πήγε σπίτι και τρεις φορές την βρήκε πάλι στο θάμνο της Μυρτιάς. 40 ημέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου. Ανήμερα στη γιορτή της Μυρτώς και της Μυρσίνης, 24 Σεπτεμβρίου. Η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα είναι πολιούχος της μίας μου πατρίδας, της Πύλου.
Ενώ στην Αρχαία Ελλάδα οι καρποί, ο χυμός, τα φύλλα υπήρχαν στη μαγειρική, στη σύγχρονη Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές αναφορές στη χρήση της.
Με την φρενίτιδα για τα μύρτιλλα μπέρδεψαν τις έννοιες και τους καρπούς οι Έλληνες ξεχνώντας τις ρίζες τους.
Η Μυρτιά φύεται μόνη της και δε ζητάει πολλά. Θέλει βράχια ή άμμο. θέλει να βλέπει θάλασσα και να μυρίζει την αλμύρα της γι αυτό τη συναντάμε στις εύφορες παραθαλάσσιες περιοχές. Στην Τήνο και στην Άνδρο, στην Κρήτη, στην Εύβοια, ακόμη και στις παραλίες της Αττικής.
Είχα μια θάλασσα
Δεν είναι τυχαία η αναφορά στην ποίηση του Νίκου Γκάτσου, με τη συγκλονιστική εκτέλεση του Μίκη Θεοδωράκη αλλά οι στίχοι ξεκινούν με θάλασσα. “Είχα μια θάλασσα στο νου κι ένα περβόλι, περιβόλι τ΄ουρανού“.
μάθαμε να φτιάχνουμε λικέρ όταν ιδρύσαμε την Πυλιακή γη. Γιατί στη δεύτερη πατρίδα μου, στην Άνδρο αλλά και στο νησί της καρδιάς μου, στην Τήνο φτιάχνουν λικέρ με τους καρπούς της Μυρτιάς.
Μαζεύουμε τους καρπούς της κοντά στην περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Τότε που οι καρποί είναι μαυρισμένοι και ώριμοι. Η συνταγή είναι απλή. Όση ποσότητα Μυρτιάς, τόση ζάχαρη και να καλύπτεται με Κυκλαδίτικη ρακή.
40 ημέρες στον ήλιο με κανελογαρύφαλα και μετά καλό φιλτράρισμα.
Photo: Γιάννα Μπαλαφούτη
Τις σουρωμένες από το λικέρ μυρτιές δεν τις πετάμε, τις διατηρούμε σ΄ένα βαζάκι καλύπτοντάς τες μ΄ ένα μέρος από το χυμό τους και ένα μέρος από εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.
Με αυτό τον τρόπο έχουμε έτοιμο μυρωδικό στο ντουλάπι για να αρτύσουμε κόκκινα κρέατα, ψαρικά ή πράσινες σαλάτες.
