Αν δεν σε έχει πιάσει φαγούρα στα χέρια από το συκόγαλο την ώρα που “ψωνίζεις” από την φορτωμένη συκιά του γείτονα, αν δεν σου έχει πέσει στο κεφάλι ουρανοκατέβατα ένα πορτοκάλι τη στιγμή που τραβάς με μανία το κλαδί σηκωμένος στις μύτες των δύο ποδιών, αν δεν έχεις κάψει τα δάχτυλά σου ξύνοντας αλάτι από μία αλυκή σαν αυτή της Λήμνου, τότε μάλλον δεν έχεις απολαύσει πολλές από τις μικρές χαρές της ζωής.

Στη Λήμνο, με αφορμή το Φεστιβάλ Γαστρονομίας και Οίνου Lemnos Philema, είχα την τύχη να ζήσω αυτή τη μικρή χαρά της ζωής σε ένα τοπίο βγαλμένο σαν από ταινία του Θ.Αγγελόπουλου, από αυτά που δεν έχουν τέλος αλλά χάνονται στον ορίζοντα. Εκεί που τελειώνει το κάτασπρο, μια λεπτή μπλε γραμμή χωρίζει απότομα το αλάτι από τον ουρανό.

Σύμφωνα με την γρήγορη αναζήτηση που έκανα στο google διάβασα ότι έχει έκταση μεγαλύτερη από 6.300 στρέμματα. Έτσι εξηγείται η ατελείωτη εικόνα.

Πώς θα φτάσεις

Κατευθυνθήκαμε προς τον Μούδρο και ακολουθήσαμε τις πινακίδες προς το “Κοντοπούλι”. Δεν χρειάζεται να αγωνιάς μήπως χαθείς γιατί κάποια στιγμή θα παρατηρήσεις ένα διαφορετικό, μάλλον μαγικό, τοπίο στην δεξιά πλευρά. Αφήνεις τον κεντρικό δρόμο και δραπετεύεις σε κάποιο χωμάτινο δρομάκι. Παρκάρεις όσο πιο κοντά στο λευκό βρεις, παίρνεις μαζί σου μία τσάντα και ξεκινάς..

Περπατάς ανάμεσα σε σπαράγγια της λιμνοθάλασσας (ή αλλιώς σαλικόρνια) και άλλα βρώσιμα αλμυρίκια ώσπου φτάνεις στο απόλυτο λευκό του αλατιού. Για λίγη ώρα θα αισθάνεσαι σαν ήρωας ταινίας, σαν να ανοίγεις την ντουλάπα της Νάρνια, σαν να σε παίρνει ο ύπνος και ξαφνικά να ξυπνάς πρωταγωνιστής σε όνειρο. Γυρνάς γύρω από τον εαυτό σου και βλέπεις παντού το ίδιο φαινόμενο. Εσύ στο κέντρο του πουθενά και γύρω-γύρω ατελείωτος ορίζοντας σε άσπρο και γαλάζιο. Ακόμα και οι φίλοι σου θα σου φανούν μικρές, μακρινές, μικροσκοπικές φιγούρες.

Σαλικόρνια ή Σπαράγγια της (λιμνο)θάλασσας στη Γιάλοβα, γράφει η Γιάννα.

Τουρσί με Σπαράγγια της Θάλασσας και ξερή μυτζήθρα

Πριν φύγεις μάζεψε λίγο αλάτι για το σπίτι – από την Αλυκή της Λήμνου φυσικά

Η επιφάνεια είναι καλυμμένη με ένα στρώμα περίπου 5εκ από αλάτι. Σε κάποια σημεία ίσως και το διπλάσιο. Για να το μαζέψεις πρέπει να κάνεις την αρχή ανοίγοντας μία τρύπα κι έπειτα θα μπορείς σιγά-σιγά να σηκώσεις μερικές πλάκες άλατος.

Πώς να το καθαρίσεις

Επειδή το αλάτι που μαζεύουμε από τις αλυκές συνήθως έχει πετραδάκια, χώματα ή /και λάσπες καλό είναι να καθαρίζεται πριν τη χρήση σε μαγειρικές. Στο παρελθόν έχω δοκιμάσει διάφορους τρόπους πλυσίματος αλλά πάντα χάνω μεγάλη ποσότητα πλένοντάς το. Αυτή τη φορά επέλεξα να συνεργαστώ με τη φύση και το τελικό αποτέλεσμα ήταν το καλύτερο που μπορούσα να πετύχω.

Παλαιότερα – και επειδή είμαι παιδί της πόλης που δεν έχει καθαρό αέρα – το έπλενα, το περνούσα από γάζες και το έψηνα στο φούρνο, στους 50 βαθμούς κελσίου αφήνοντας ελάχιστα ανοιχτή την πόρτα της ηλεκτρικής κουζίνας για να φύγουν οι υδρατμοί.

Αυτή την φορά είχα την τύχη να είμαι στο εξοχικό που έχει άπλετο φως και καθαρή ατμόσφαιρα οπότε αφού το αλάτι ήταν μπερδεμένο με λάσπες άφησα τον ήλιο να κάνει την δουλειά του όπως αυτός ξέρει.

• Άδειασα το αλάτι σε μια ρηχή λεκάνη και αφαίρεσα με το χέρι τα μεγάλα πετραδάκια, περίπου όπως καθαρίζουμε τις φακές.
• Πρόσθεσα φυσικό μεταλλικό νερό (εμφιαλωμένο), ανακάτεψα ελαφρά και το άφησα να σταθεί.
• Τα μεγάλα κομμάτια αλατιού έμειναν στον πάτο και στην επιφάνεια άρχισε να μένει το χώμα.
• Μάζεψα την περισσότερη ποσότητα ακουμπώντας μία απορροφητική χαρτοπετσέτα και το υπόλοιπο αλμυρό νερό το πέρασα από φίλτρα του καφέ.
• Το φιλτραρισμένο νερό το μοίρασα σε ρηχά ταψιά τα οποία άφησα στον ήλιο.
• ΄Ήδη στο πρώτο 24ωρο είχε στεγνώσει κατά 50% και στο δεύτερο το αλάτι ήταν εντελώς στεγνό και έτοιμο για χρήση,
• Έτριψα τα μεγάλα κομμάτια με τα χέρια και το τοποθέτησα σε γυάλινα βαζάκια.

Αν έχετε άλλες ιδέες ή τρόπους για τον καθαρισμό του αλατιού θα χαρώ πολύ να μάθω τους δικούς πειραματισμούς.

Πριν φύγετε, πατήστε εδώ!